Op naar The Great Ocean Road (GOR)
6 januari 2017 - Halls Gap, Australië
2 januari brachten de Bakkertjes ons naar het vliegveld, dit keer niet om te vliegen maar om de huurauto op te halen.
"Ons hele hebben en houwe" groeit met de week (souvenirs, kadootjes etc) en om het in onze Kia Rio te proppen, was een soort levend tetris! Na het "mannen denk werk" namen we afscheid met de nodige tranen! Blijft zo klote om goede vrienden weer te moeten missen! We zwaaiden miljoen keer en gingen ieder weer ons eigen kant op...
Volgende stop, via de verbindingsweg is kustplaats Robe. Een soort mini Engeland met straffe wind en slechts 23 gr en Evi en ik hadden het zooo koud! Speelden in de speeltuin tot dat we blauwe lippen hadden en haalden pizza in het dorp. We zaten wel in een oer gezellig motel, gerund door 2 uber aussies uit Melbourne. In tegenstelling to horror films uit Amerika, zijn de motels hier echt top! Keurig verzorgd en gezellig! Evi lag er vroeg in en wij dronken "thee" met de familie en hadden het gezellig!
3 jan vervolgden we onze weg richting de The Grampians National Park. Een gebied groter dan provincie Utrecht met verschillende dorpen met chalets, midden in het bos (soort tropische Alpen) we reden over te gekke boswegen en lieten het boerenland vanaf Robe achter ons. Al snel zaten we hoog en hadden we super mooie uitzichten waar alleen bomen de baas speelden. Als je hier even een openbaar toilet opzoekt, tref je altijd 2 verrassingen aan, dit keer een verborgen waterval en een gezellig park waar iedereen aan het bbqen was! Hoe kan het soms lopen! Na 2u kwamen we aan in het gezellige dorp Halls Cap, waar we voor 2 nachten een chalet hadden in het bos. Ruim huis met eigen voorzieningen, sinds 4.5 week ineens weer koken....heel gek! Maar prima! Zat een zwembad bij en de 1e drie Nederlandse gezinnen waren een feit! We zwommen met Evi en deden rustig aan! Het chaletpark werd vergezeld door wilde dieren, die rond schermtijd of zonsopgang even kwamen rond neuzen. Het duurde dan ook niet lang of je zag groepen kangeroos door de tuin hoppen, blijft zo raar gezicht! Maar prachtig! Ik zag er zelfs 2 die elkaar te lijf gingen en ik was blij dat ze zich niet tegen de foto makende mens keerde...Kangeroos zijn namelijk net zo lang als een volwassene van 1.75 en behoorlijk gespierd! Efin morgen trekken het park verder in op zoek naar de watervallen en ander schoon!
Bye!
"Ons hele hebben en houwe" groeit met de week (souvenirs, kadootjes etc) en om het in onze Kia Rio te proppen, was een soort levend tetris! Na het "mannen denk werk" namen we afscheid met de nodige tranen! Blijft zo klote om goede vrienden weer te moeten missen! We zwaaiden miljoen keer en gingen ieder weer ons eigen kant op...
Volgende stop, via de verbindingsweg is kustplaats Robe. Een soort mini Engeland met straffe wind en slechts 23 gr en Evi en ik hadden het zooo koud! Speelden in de speeltuin tot dat we blauwe lippen hadden en haalden pizza in het dorp. We zaten wel in een oer gezellig motel, gerund door 2 uber aussies uit Melbourne. In tegenstelling to horror films uit Amerika, zijn de motels hier echt top! Keurig verzorgd en gezellig! Evi lag er vroeg in en wij dronken "thee" met de familie en hadden het gezellig!
3 jan vervolgden we onze weg richting de The Grampians National Park. Een gebied groter dan provincie Utrecht met verschillende dorpen met chalets, midden in het bos (soort tropische Alpen) we reden over te gekke boswegen en lieten het boerenland vanaf Robe achter ons. Al snel zaten we hoog en hadden we super mooie uitzichten waar alleen bomen de baas speelden. Als je hier even een openbaar toilet opzoekt, tref je altijd 2 verrassingen aan, dit keer een verborgen waterval en een gezellig park waar iedereen aan het bbqen was! Hoe kan het soms lopen! Na 2u kwamen we aan in het gezellige dorp Halls Cap, waar we voor 2 nachten een chalet hadden in het bos. Ruim huis met eigen voorzieningen, sinds 4.5 week ineens weer koken....heel gek! Maar prima! Zat een zwembad bij en de 1e drie Nederlandse gezinnen waren een feit! We zwommen met Evi en deden rustig aan! Het chaletpark werd vergezeld door wilde dieren, die rond schermtijd of zonsopgang even kwamen rond neuzen. Het duurde dan ook niet lang of je zag groepen kangeroos door de tuin hoppen, blijft zo raar gezicht! Maar prachtig! Ik zag er zelfs 2 die elkaar te lijf gingen en ik was blij dat ze zich niet tegen de foto makende mens keerde...Kangeroos zijn namelijk net zo lang als een volwassene van 1.75 en behoorlijk gespierd! Efin morgen trekken het park verder in op zoek naar de watervallen en ander schoon!
Bye!
